jezustrilogieansichtkaartHet afgelopen kerkelijke seizoen heeft voor mij sterk in het teken van discipelschap gestaan. Het heeft me veel gebracht als het gaat om het zoeken naar de weg van christen zijn en kerk zijn vandaag. Want dat is precies waar het in discipelschap om gaat: hoe kunnen vandaag, in de dagelijkse praktijk van christen zijn en kerk zijn, Jezus vertrouwen en volgen?

Zo is er in de voorbije tijd op heel veel plaatsen en door heel veel mensen geïnvesteerd in de praktijk en de theorie van discipelschap. Prachtig! Want dat hebben we vandaag echt nodig.

Tegelijk zingt op de achtergrond nog steeds wat rond dat de aandacht voor discipelschap een hype is, en dat het leidt tot activisme. Over beide ‘gevaren’ kun je denk ik niet zo veel zinnigs zeggen. Mensen die iets een hype vinden, vinden over het algemeen iets al snel een hype. Zeggen dat iets een hype is geeft je ook de ruimte om je er niet mee in te laten en gewoon je eigen ding te doen. En dat activisme: ja, ik geloof zeker dat daarvan iets waar is, dat je vanuit het woord discipelschap best gemakkelijk in de doe-modus terecht komt terwijl het wellicht nodiger en belangrijker is om te leren leven in de zijn-modus.

Nu zitten we met elkaar natuurlijk ook niet vast aan het woord, het begrip ‘discipelschap’, hoewel het wel een heel handig, handzaam en daarmee ook wel onmisbaar begrip is om die werkelijkheid ter sprake te brengen (in zowel de kerkelijke conversatie als het meer academische discours) waar het om gaat in discipelschap: dat we in gehoorzaamheid aan Gods Woord Jezus navolgen in ons dagelijkse praktijk.

Hoe dan ook, zelf wil ik graag verder gaan op het spoor van discipelschap. Misschien dat ik de term wat minder frequent zal gebruiken, maar de zaak blijft naar mijn overtuiging echt de zaak waarop we ons vandaag de dag moeten focussen.

Daarbij wil ik zelf graag twee nieuwe accenten zetten. En daarmee ben ik bij de titel van deze blogpost: ‘Het einde van alle discipelschap’. Want daar moet nog iets bij gezegd worden. Namelijk: ‘Jezus is het einde van alle discipelschap’. Juist om te voorkomen dat discipelschap ons eenzijdig in de doe-modus brengt (activistisch maakt), is het wezenlijk om te (her)ontdekken dat discipelschap alles te maken heeft met hem die zegt: ‘Ik ben’. Jezus zegt: ‘Ik ben.’ Ik ben het leven. Ik ben de goede herder. Ik ben het licht voor de wereld. Ik ben er voor jou. Ik ben in jou. Als er iemand leefde in de zijn-modus, dan was dat wel Jezus.

Daarom is het zo belangrijk om bij alle aandacht voor discipelschap nog méér aandacht te hebben voor Jezus. Want hij kan bij alles wat we zo graag en gepassioneerd aan het doen zijn of willen gaan doen, zomaar naar de achtergrond verdwijnen. Dat merkte ik bij mezelf ook. Dat was dan ook een van de redenen om weer eens terug te grijpen op de boeken die ik jaren geleden schreef (tussen 2004 en 2008). Ze gingen helemaal over Jezus. Het woord discipelschap kwam er helemaal niet in voor, maar de boeken gingen er wel over.

Heel blij ben ik dat uitgeverij Kok er enthousiast over was om deze drie boeken een nieuw leven te gunnen, in een ander jasje en ook enigszins up to date gebracht. Ergens in september verschijnen ze. Een Jezustrilogie, nu als bijdrage aan de bezinning en inspiratie rond discipelschap in deze tijd. Als soort van motto hebben deze drie boeken dit meegekregen (zie ook deze vernieuwde website: www.jezusontdekken.nl):

Jezus is het begin van alle discipelschap.
En hij is er ook het einde van.
Daarom gaan deze drie boeken voor leerlingen van Jezus over hém!

Oftewel: als we ons focussen op Jezus, als we hem geleid door de Geest gaan ontdekken, aanbidden en uitstralen, dan komt het met dat discipelschap ook wel goed. Misschien is het goed om eens te zeggen: stop maar met al die aandacht voor discipelschap. Besteed die aandacht nu maar aan Jezus: aandachtig aanwezig zijn in zijn aandachtige aanwezigheid in jouw leven. En je zult zien dat er dan ongedachte dingen gaan gebeuren.

Van harte hoop ik dat de boeken veel lezers zullen vinden!

Ik had het hierboven over twee nieuwe accenten. Over het eerste accent heb ik het nu gehad. Over het tweede accent gaat een volgende blogpost: ‘Discipelschap en het goede leven’.