Het Heilig Jaar van de Barmhartigheid staat op het punt van beginnen (dinsdag 8 december). Bisschop Gerard de Korte (Groningen-Leeuwarden) grijpt die gelegenheid aan om een pastorale brief te schrijven die het lezen meer dan waard is. Ook voor protestanten.
De titel van de brief is al prachtig: God is onuitputtelijke liefde. De Korte begint heel dichtbij, want Barmhartigheid gaat over ons gewone leven. Het Jaar van de Barmhartigheid
vormt een uitnodiging om het functioneren van onze parochies maar ook ons eigen bestaan kritisch tegen het licht te houden. Hoe barmhartig en mild gaan wij met elkaar om? Zien wij vooral het vreemde en eigenaardige van de ander en leven wij gedachteloos langs het goede heen? Gun ik iemand die flink de fout is ingegaan ook een nieuwe kans? Ben ik werkelijk bereid tot hulp als iemand in nood is?
Omdat Gods barmhartigheid om een menselijk antwoord vraagt, pleit De Korte voor een cultuur van barmhartigheid. Daarbij onderscheidt hij drie dimensie: de persoonlijke dimensie, de kerkelijke dimensie en de dimensie van de samenleving. Uit de beschrijving van elk van deze drie dimensies volgt hieronder een citaat:
1. In ons persoonlijk leven zijn wij geroepen tot liefde tot God en tot naastenliefde. Maar wij weten dat er in relaties steeds weer breuken ontstaan. Mensen beledigen elkaar en doen elkaar pijn. Het evangelie roept ons dan op tot vergeving.
2. In een van onze prefaties (…) wordt de Kerk spiegel van Gods vriendelijkheid genoemd. De Kerk wordt door niet weinigen ervaren als een instituut dat onvrij maakt. Velen denken dat je in de Kerk van alles moet en niets mag. Als mensen van de Kerk moeten wij niet direct in de verdediging schieten. De kritiek op onze geloofsgemeenschap nodigt ons uit tot een kritisch zelfonderzoek. Leven wij de waarheid werkelijk in liefde? Zijn wij werkelijk zorgzaam en dienstbaar voor elkaar?
3. In onze dagen wordt veel gesproken over de ombouw van de verzorgingsstaat naar een participatiestaat. Het is natuurlijk belangrijk dat mensen optimaal worden gestimuleerd om een bijdrage te leveren aan de opbouw van onze samenleving. Maar tegelijkertijd zal de overheid bijzondere aandacht moeten houden voor de noden van de onderkant van de samenleving. Niet voor niets wordt de overheid in het christelijk sociaal denken een “schild voor de zwakken” genoemd.
Ik hoop dat de pastorale brief van bisschop de Korte vele lezers én daders zal vinden! Ook in niet-Katholieke kringen.
Geef een reactie