Altijd mooi om te ontdekken dat een bepaalde blogpost wordt opgepikt! Zo verscheen er in het jongste nummer van het blad OnderWeg een leestip (lees verder onder de afbeelding):

Mooi om die handreiking van Luther zo terug te lezen, want ik geloof dat het een erg belangrijke en actuele handreiking is. Volgens mij is het meer dan ooit nodig dat christenen zich echt bezighouden met concrete Bijbelgedeelten om die tot klinken te laten komen in hun leven.

Momenteel zie ik drie gevaren in de omgang met de Bijbel (‘we’ zijn: christenen):

  1. We lezen de Bijbel uitsluitend om er onze standpunten mee te kunnen onderbouwen (over actuele kerkelijke thema’s.
  2. We lezen de Bijbel hap-snap, waar die maar open valt.
  3. We lezen de Bijbel helemaal en in grotere porties volgens een leesrooster, maar blijven daardoor aan de oppervlakte.
  4. We lezen de Bijbel eigenlijk helemaal niet meer zelf, maar horen er alleen nog uit voorlezen in kerkdiensten en andere samenkomsten.

Het punt dat ik in de door OnderWeg genoemde bijdrage is daarbij niet zozeer dat de Bergrede zich bij uitstek leent voor het lezen op de manier van Luther. Dat zeker ook. Maar dit is vooral mijn punt: laten we ons als christenen en in de kerk eens een tijd lang (en dan denk ik eerder in jaren dan in weken of maanden) concentreren op de Bergrede van Jezus, die wereldberoemde toespraak die vele mensenlevens heeft veranderd.

En dan bij elke uitspraak van Jezus, elke zin, elke passage, elk onderdeel steeds maar weer dit laten gebeuren, geleerd door Luther:

…mediteren, dat wil zeggen niet alleen met het hart, maar ook met de mond sprekend, de woorden van het boek letterlijk telkens maar weer herhalen, lezen en nog weer eens lezen, met een vlijtige opmerkzaamheid en nadenken over wat de heilige Geest ermee bedoelt.

Pas ervoor op, dat u het niet moe wordt, of dat u denkt, dat u het met tweemaal lezen wel genoeg gelezen, gehoord, gezegd hebt en dan meent dat u het alles wel fundamenteel begrijpt.