In de afgelopen anderhalve maand (om precies te zijn: vanaf 30 juni) heeft deze intuïtie zich steeds krachtiger aan me opgedrongen: het moet weer over Jezus gaan. Een grote valkuil van de komende tijd kan zijn dat we, gezien alle effecten die de coronamaatregelen hebben op kerk zijn, heel hard bezig gaan met de vraag: hoe moeten we nu dan kerk zijn? En voor je het weet bepaalt het coronavirus je veranderingsagenda.

Maar zou dit moment niet dé gelegenheid om als kerk bezig te zijn, niet met de vorm van kerk zijn, maar met de kern van kerk zijn? Een hernieuwde concentratie dus op Jezus.

Het moet om Jezus gaan

Een van de nieuwe ouderlingen in de Plantagekerk zei op maandagavond 29 juni, toen we een voorstelrondje deden rond de vraag wat je verlangen is (ik ben zijn precieze woorden vergeten, maar het kwam hier op neer): het moet toch om Jezus gaan? Jezus alleen?

En ik dacht: ja! Maar het gaat de hele tijd over de kerk, over de coronamaatregelen, over de dingen die geregeld moeten worden, over de zorg dat mensen afhaken, over ‘hoe zal het verder gaan’, over brandjes die geblust moeten worden enzovoort.

Jezus zien en ervaren en intens van hem genieten

De volgende dag begon mijn vakantie. En bij mij gaat het vaak zo: pas dan komt er echt weer ruimte om, zonder druk van een agenda van allemaal dingen die gedaan moeten worden, stil te staan bij wat echt belangrijk is. ‘Het moet toch om Jezus gaan?’ Ja, we moeten Jezus zien! Kerk zijn is en alles wat met kerk zijn te maken heeft, is pas waardevol in de mate waarin we geholpen worden om Jezus te zien. En te ervaren. En intens van hem te genieten.

En daar was weer de titel van een boek van John Piper dat me vele jaren geleden zeer had aangesproken: ‘Jezus zien en ervaren en intens van hem genieten’. Dat is waar het om gaat. Jezus alleen in al zijn heerlijkheid. Piper schrijft (blz. 14):

Als we Jezus zien zoals Hij werkelijk is, genieten we van Hem, omdat Hij mooi en waar is en voldoening geeft. Er vloeien twee dingen voort uit zo’n ervaring. Hij wordt geëerd. En wij worden vrijgemaakt door de blijdschap dat wij het smalle pad van de liefde volgen. Christus wordt het meest in ons verheerlijkt, als wij in Hem de meeste voldoening vinden.

Zie Jezus, Leef Vrij

Bij die woorden ‘Jezus zien’ moest ik ook denken aan de Tot Heil des Volks, een organisatie in Amsterdam die werkt voor prostituees, verslaafden, dank- en thuislozen en kinderen in armoede. Hun blad heet Zien. En de missie van deze organisatie luidt: Zie Jezus. Leef Vrij’. Dat is een missie die me aanspreekt.

In een mooi identiteitsdocument dat tot stand kwam in samenwerking met de Betekenisfabriek lees ik als eerst het volgende (geschreven door Gert Hutten, directeur van THDV):

Ik zie Hem in het angstige gezicht
van het jonge en kwetsbare meisje.

Ik zie Hem in het gezicht van de oude
en verweerde man die al jaren dakloos is.

Ik zie Hem in mijn collega die altijd stil
achter de schermen zijn werk doet.

Ik zie Hem in de Schepping, in dromen,
in Zijn Woord, in mijn geweten,
door anderen heen.

Ik zie telkens een schitterend
én steeds onverwacht beeld van Hem.

Jezus zien zoals Hij is
én ontdekken hoe Jezus naar jou kijkt:
dat is waar het ons om gaat.

Zie Jezus, leef vrij!

Hoe mooi zou het zijn als dit is waar de lokale kerk mee bezig is en zich ook expliciet op focust. Alle andere dingen vallen dan wel op hun plaats.

Jezus zien. Jezus ademen. Jezus leven

Al verder bezinnend, lezend, zoekend, verlangend begon er zich een drieslag te vormen die voor mij tot uitdrukking brengt waar ik mee bezig wil zijn als christen en waar we als kerk mee bezig zouden moeten zijn.

Zie Jezus.

Adem Jezus.

Leef Jezus.

In het bovenstaande heb ik al wat toelichting gegeven bij dat eerste: Jezus zien. Graag deel ik een volgende blog ook nog wat meer achtergrond bij die andere twee: Jezus ademen en Jezus leven.

Maar er drong zich ook nog iets anders aan me op toen ik deze drieslag gevonden had. Namelijk dat het gaat om een variatie op de titels van de Jezustrilogie die ik schreef tussen 2004 en 2008:

Jezus ontdekken

Jezus aanbidden

Jezus uitstralen

Het is iets te schematisch om daarin de drieslag hoofd, hart, handen terug te zien, maar het zit er toch ook niet ver naast.

  • Jezus ontdekken | Jezus zien gaat over Jezus leren kennen, ook door meer over hem te weten te komen, door bezig te zijn met het evangelie en op veel andere manieren.
  • Jezus aanbidden | Jezus ademen gaat over verbinding met Jezus op hartsniveau, met heel je ziel en lichaam, van binnenuit, in een persoonlijke (en gezamenlijke) relatie met hem als Heer.
  • Jezus uitstralen | Jezus leven gaat over het volgen van Jezus in de dagelijkse praktijk, als we mensen ontmoeten, taken vervullen, op ons werk zijn en in ons gezin.

Kerk als oefenruimte

Hoe mooi zou het zijn als de kerk de oefenruimte wordt waar we deze dingen samen leren. Dus: weg van de kerk als instituut dat in stand moet worden gehouden en dat nu moet leren omgaan met de coronamaatregelen, naar de kerk als oefenruimte waar we samen met vallen en opstaan leren om Jezus te zien, Jezus te ademen en Jezus te leven.

Het gaat niet om de kerk. Het gaat om Jezus. Gezegend de kerk waar het om Jezus gaat.

Of in het Engels, met een variatie op een uitspraak van Alan Hirsch (‘Don’t think church, think mission’):

Don’t think church.
Think Jesus.

Dát is wat mij betreft de ‘agenda’ van de kerk in deze tijd.

Kleine christussen

Laat daarbij ook deze uitspraak van C.S. Lewis eens op je inwerken: