In deze blogpost wat aandacht voor de tweede van de drie pijlers die Martijn Arnoldus noemt: zenden, verbinden,converseren. Mijn eigen primaire focus op internet is zenden, en ik geloof dat in de bezinning op het thema ‘kerk en internet’ hieraan ook voortdurend veel aandacht moet worden gegeven. Maar dat zenden heeft (uiteraard) wel als doel dat er ontvangen wordt, dat er ontvangers zijn, dat er (be)zoekers zijn die de ‘content’ tot zich nemen. En dan het liefst op zo’n manier dat er verbinding ontstaat: dat de ‘uitgezonden’ boodschap aankomt in het leven van iemand anders en daar wat bewerkstelligt, teweegbrengt, tot inspiratie leidt, bezinning, reflectie.
Het mooiste vind ik zelf – als ik me nu even tot mijn eigen presentie op internet beperkt – om te merken dat mensen geïnspireerd raken door wat ik schrijf of door wat ze horen via een audio-opname. Vandaag gebeurde dat bijvoorbeeld nog (tenminste: ik kreeg het teruggekoppeld, want dat gebeurt natuurlijk lang niet altijd): iemand had geluisterd naar de audio-opname van preek die ik afgelopen zondag hield in Het Open Huis in Haarlem over Leven met een stempel (mp3). Het inspireerde haar tot het volgende gedicht:
Eigendomsmerk!
Wij mogen leven met een stempel:
‘jij bent mijn geliefde kind,’
het vooroordeel van God de Vader
Die in ons Zijn vreugde vindt.Wij vallen onder Zijn bescherming
eigendom van God Zijn Geest
persoonlijk stempel van je Maker
geeft ons vrijheid, onbevreesd!
Kijk, dan springt mijn hart op van vreugde: als iemand door het luisteren naar een preek via internet komt tot een heel persoonlijke verwerking van de boodschap in een gedicht dat op internet wordt gedeeld en daar inmiddels ook al weer enkele reacties heeft opgeroepen:
Prachtig, Rita, hoe je vrijheid verbonden hebt met het bemind zijn door God. Het is de liefde die bevrijdt en waarlijk vrijheid geeft. Dank en lieve groet, Adri
‘Het vooroordeel van God de Vader.’ Mooie vondst! Maartje
En zo krijg ik heel regelmatig persoonlijke reacties van mensen die een preek lusiteren of lezen, of die geraakt zijn door een meditatie op www.tijdmetjezus.nl. Daar zit mijn primaire reden om op internet aanwezig te zijn: dat mensen geïnspireerd worden door de woorden die ze daar lezen of horen. En als ik er dan iets van terug hoor, merk ik vaak dat er verbinding is ontstaan, dat er iets van verbondenheid is gecreëerd door de woorden heen, een verbondenheid die te maken heeft met de communicatie van het evangelie van Jezus.
Daarnaast ontstaan er met name door de weblog ook nieuwe contacten waarin wederzijdse herkenning en waardering ontstaat voor elkaars unieke bijdragen en gedachten die we delen in de blogposts en in de reacties. En dan is er ook Twitter. Ik heb me enige tijd niet aan dit communicatiemiddel gewaagd omdat ik aarzelingen heb bij de waarde van het delen van wel erg alledaagse berichtjes die vertellen waar je mee bezig bent of wat je gaat doen. Die aarzelingen houd ik, maar ik heb wel ontdekt hoe je toch ook via Twitter snel nieuwe contacten opdoet, informatie kunt uitwisselen, vlug kennis kunt nemen van interessante artikelen en nieuwe blogposts en een kijkje krijgt in waar andere mensen voor hun werk mee bezig zijn.
Maar als je mij vraagt wat ik het mooiste vind, dan kom ik toch uit bij de verwondering en verrassing die ik regelmatig ervaar omdat woorden via internet verbondenheid creëren, spirituele verbondenheid tussen mensen die elkaar (vaak) niet persoonlijk kennen.
Geef een reactie