Vorige week was ik van woensdag tot vrijdag op retraite. Samen met Paul Visser (predikant Noorderkerk Amsterdam en docent Areopagus) gaf ik aan deze predikantenretraite leiding. Het thema was: ‘Lectio divina en de preekvoorbereiding’. Het waren heerlijke dagen op een prachtige locatie: het retraitecentrum Safe Haven van stichting RenoVita in Bleskensgraaf.

Naast de sessies waarin we theorie en praktijk met elkaar deelden, een avond geestelijke lectuur en de persoonlijke ontmoetingen en maaltijden waren vooral de momenten die we samen doorbrachten in de stiltekapel van grote betekenis. Vier keer per dag (over de drie dagen dat we er waren was dat in totaal negen keer) waren we daar een kwartier stil om te luisteren naar Gods stem. Dat ging in alle eenvoud zo:

– als iedereen aanwezig was (zittend op een stoel, geknield met behulp van een meditatiebankje, in kleermakerszit) werd er een kaars aangestoken;
– vervolgens werd een kort schriftwoord twee keer hardop voorgelezen (bv. Psalm 119:30, Johannes 8:12, Openbaring 22:5);
– dan volgde er een stilte die precies een kwartier duurde;
– de laatste die na dat kwartier uit de stiltekapel wegging deed het licht (de kaars) uit.

Eenvoud en soberheid troef dus, maar met veel impact. De eerste keer wat onwennig voor een aantal deelnemers, maar gaandeweg was er een steeds groter verlangen naar het volgende moment in de stiltekapel. Wat een weldadige rust. Wat een ruimte om tot jezelf te komen en tot de Heer.

Zelf las ik die dagen ook weer wat in het boekje ‘Leven met elkander’ van Dietrich Bonhoeffer. Daar schrijft hij ondermeer dit:

Wij zwijgen alleen ter wille van het Woord en dus niet om aan het Woord te weinig eer te bewijzen, maar om het op de juiste manier te eren en in ons op te nemen. Zwijgen is tenslotte niets anders dan wachten op het Woord van God om door Gods Woord gezegend terug te keren. (…) Het zwijgen voor het Woord leidt tot het juiste luisteren naar en daarmee ook tot het juiste spreken van het Woord van God op het juiste ogenblik. Veel onnodigs blijft ongezegd. Maar het werkelijk belangrijke en helpende kan vaak in weinig woorden worden gezegd. (Dietrich Bonhoeffer, Leven met elkander, Boekencentrum Zoetermeer 1999, blz. 72-73)

Lees verder: de impressies van de negen deelnemers.

Mocht je graag op de hoogte gehouden willen worden van volgende predikantenretraites, stuur dan gerust een mailtje.