Ik ben een boeiend boek aan het lezen. Het gaat over Lectio Divina, want die geestelijke discipline boeit me mateloos. Het boek heeft als titel ‘Ziek lichaam, genezende geest. Lectio divina en leven met ziekte.’ Auteur is Mary C. Earle. De centrale gedachte van het boek is dat we ons lichaam en ook ons ziek-zijn kunnen ‘lezen’ en dat we dat op een spirituele manier kunnen doen met behulp van de aloude methode van de Lectio Divina. Dat is boeiend. Het doet ook recht aan het motto dat aan het boek is meegegeven (van Paul Claudel):

Jezus is niet gekomen om het lijden weg te verklaren of uit te bannen. Hij is gekomen om het te vullen met zijn aanwezigheid.

Mary Earle maakt in haar boek een paar heel belangrijke opmerkingen over wat je mag verwachten van Lectio Divina als het gaat om beter worden c.q. genezen. Ze schrijft over de Lectio Divina:

Zo’n vorm van luisteren kan op zichzelf al zeer genezend zijn. Het is de vorm van luisteren die kenmerkend is voor lectio divina, het gesprek dat leidt to bekering.

Ik wil hier graag onderstrepen dat dit proces niet betekent dat je beter wordt, dat je je lichamelijke gezondheid terugkrijgt. Dat is wel iets waar iedereen naar verlangt en op hoopt, maar het is niet altijd mogelijk. (…) Ons doopbestaan is niet gericht op beterschap. Het is gericht op de genezing die optreedt wanneer je leeft binnen het genadige leven van de levende drie-eenheid. Genezing, die zelfs optreedt als het lichaam sterft, is te herkennen aan een steeds dieper wordende liefde voor onszelf, voor God, voor onze naasten. De genezing van hart en ziel brengt de vrucht van vriendelijkheid, hoop, moed, vreugde, geloof en waarheid voort. Beterschap kan in sommige gevallen iets heel anders zijn dan genezing: als het lichaam is hersteld en het hart en de ziel potdicht blijven, is er van genezing geen sprake. Als het lichaam is hersteld maar het hart in zichzelf gesloten blijft, heeft er geen genezing plaats gevonden. Maar als je het aandurft, kan de genezing van je innerlijke wonden, die door Gods genade en door je leven met ziekte tot stand wordt gebracht, een groot gevolg hebben: je zult je verbonden voelen met anderen, in hún lief en leed, zoals je nooit had verwacht. (32-33)

Dat wilde ik graag even doorgeven. Om te overwegen. Om verlangen te wekken naar de zegen van de Lectio Divina.