De missionaire hype die nu al enkele jaren gaande is brengt heel veel goeds: missionair élan, visie voor Gods missie waarin we mogen participeren, en vóór alles: mensen die Jezus mogen leren kennen en deel gaan uitmaken van een nieuwe of traditionele geloofsgemeenschap!
Maar de vraag mag ook gesteld wat de neveneffecten zijn. Laat een sterk accent op missionair gemeente zijn zich verenigen met aandacht voor het grote belang van pastoraal gemeente zijn? Jaagt missionair gemeente zijn heel veel kerkleden niet voortdurend vergaderzaaltjes in waar ze visie vormen, beleid uitstippelen, problemen oplossen, zich bezinnen en vooral praten over missionair zijn in plaats van het te doen? Is de missionaire hype niet een illustratie van altijd MEER willen doen terwijl heel erg veel mensen snakken naar MINDER, naar rust, stilte, aan Jezus’ voeten zitten?
Zaterdag zal het over deze dingen gaan (weer een dag vergaderen dus, nota bene op de Nationale Burendag, missionaire kans bij uitstek – maar goed, ik doe er dus rustig aan mee omdat ik een lezing hoop te houden) op de conferentie met de titel ‘Midden in het leven: Is missionair denken een hype of is het meer?‘
In mijn verhaal ga ik het hoofdstuk uit het boek ‘Midden in het leven. De kerk als levende gemeenschap’ van Tim Chester en Steve Timmis aanprijzen dat gaat over alledaags pastoraat. Het is een prachtig hoofdstuk! Het is sowieso geweldig dat in zo’n missionair boek substantieel aandacht wordt besteed aan pastoraat!
Hieronder alvast een paar stellingen. Als je meer wilt horen, wees er dan bij komende zaterdag (aanmelden).
- Missionaire contacten zijn per definitie pastoraal van kleur.
- Het is een tamelijke grote vergissing om de Herder (uit de vijfvoudige bediening: Apostel, Profeet, Evangelist, Herder, Leraar) te labelen als orde-handhaver waar juist chaos nodig zou zijn. Een Herder is geen mens van orde, maar een mensen-mens.
- Jezus heeft nooit gezegd: Ik ben de Grote Apostel, Ik ben de Radicale Profeet, Ik ben de Communicatieve Evangelist! Hij zei wel: Ik ben de Goede Herder.
- Geen christen mag zich christen noemen zonder pastor te zijn. (Henri Nouwen)
- Als onze occupatie de missionaire geloofsgemeenschap is, dan moet onze pre-occupatie het pastoraat zijn.
- Hét missionaire manifest van een missionaire geloofsgemeenschap is Psalm 23. ‘De HEER is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets.’
- De kracht van een missionaire geloofsgemeenschap is haar pastoraat.
Lees ook (op de weblog van de Maand van het pastoraat):
- Martijn Horsman, Ik doe niet aan pastoraat
- Alrik Vos, Juist pastoraat is in Gods missie van groot belang
- Rick Jansen, Pastoraat in de buurt
18/09/2012 op 09:42
Ziet er interessant uit. Blij dat ik me heb aangemeld voor a.s. zaterdag. Tot dan!
18/09/2012 op 10:03
Hallo Jos,
Even een vraagje: gaat de slinger tussen missie aan de ene kant en pastoraat aan de andere kant bij jou weer naar pastoraat? Ofwel, is dit hele dilemma wel zo vruchtbaar? Blijven we op deze manier niet worstelen om tot een evenwicht te komen die we nooit bereiken als we missie en pastoraat uit elkaar trekken?
Is alle missie niet pastoraal? En elk pastoraat missionair? Pfff. Met deze laatste retorisch bedoelde vragen laat ik mezelf ook weer vangen in dit pingpongspel. M.i. mogen we van deze tafel af achter onze Heer aan die alles in zich verenigt en in ons verenigd wil zien. Of zag Paulus het toch anders met zijn vijfvoudige bediening?
Leuk dat je op burendag binnen gaat zitten. Ik ga naar een verjaardag, om volgende week zaterdag kleren te gaan verkopen in Osdorp voor 1 euro per stuk. Er komen veel buren op af…
18/09/2012 op 11:14
Hallo Henno,
Je ‘retorisch bedoelde vragen’ prikkelen me tot een korte reactie. Ja, m.i. zijn missie en pastoraat in de kern hetzelfde. Bij beide gaat het er in feite om, de medemens in verbinding te brengen met de Goede Herder. Daarbij: hoe meer we als gelovigen verbonden zijn met Hem en elkaar, hoe groter onze aantrekkingskracht. Mee eens: samen dus achter de Heer aan!
18/09/2012 op 13:26
Hoi Henno,
Dank voor je reactie!
‘Gaat de slinger tussen missie aan de ene kant en pastoraat aan de andere kant bij jou weer naar pastoraat?’ Ja, in mijn stellingname nu kies ik daar bewust even voor. Er zit in de missionaire hype onderhuids ook wel enige frustratie over een naar binnen gekeerde ‘pastorale’ kerk. In elk geval hoor of lees ik uit missionaire hoek zelden iets substantieels positiefs over pastoraat. Terwijl pastoraat volgens mij een van de belangrijke plekken is waar ‘Oud’ en ‘Nieuw’ elkaar kunnen vinden.
Als ik mijn punt heb gemaakt, is dit wat ik uiteindelijk wil zeggen: mensen, of je nu in een traditionele kerk zit óf bezig met met christelijke gemeenschapsvorming, leer de missionaire kracht van pastoraat kennen!
Hartelijke groet,
Jos