Preek gehouden in de Plantagekerk, zondag 20 september. In deze dienst deed John belijdenis van zijn geloof, werd zijn dochtertje Cataleya gedoopt en vierden we het Avondmaal
Vandaag, lieve mensen, vandaag kijken wij naar Jezus. Want wij willen Jezus zien. Er is zoveel waar we naar kunnen kijken. Er is zoveel te zien. We zijn met zoveel bezig. En misschien nog wel het meeste met onszelf. Maar hier in de kerkdienst, waar we bijbellezen, waar we de doop bedienen, waar we ons geloof belijden, waar we avondmaal vieren, hier in de kerk willen we Jezus zien. Jezus in al zijn glorie.
Hij is onze Koning.
Ken je Hem?
1 | Bij Psalm 25:1-10 (BGT)
John, toen we elkaar anderhalve week terug nog even spraken, vroeg ik je naar een bijbeltekst die belangrijk voor je was en die ik je mee zou kunnen geven vandaag. Je noemde toen niet een bijbeltekst maar dat mooie gedicht dat straks als lied gezongen wordt.
‘We liepen samen het leven door,
en lieten in het zand,
een spoor van stappen; twee aan twee,
de Heer liep aan mijn hand.’
En ik moest toen denken aan Psalm 25. De Psalm van de weg.
‘Heer, laat mij zien hoe ik moet leven,
wijs mij de goede weg.’
En ik vind het altijd zo mooi dat we in zo’n Psalm direct Jezus ontmoeten.
‘Héér, ik verlang naar u.
Op u vertrouw ik, God.
Laat me niet alleen!’
Als wij kijken naar Jezus, dan zien wij iemand die ons niet alleen laat. Ook niet als wij hem wel loslaten soms. Maar wij zijn zo geschapen dat er in ons hart hoe dan ook een verlangen is naar hem. We kunne dat verlangen wegdrukken. We kunnen dat verlangen het zwijgen opleggen. Maar het gaat nooit helemaal weg. Want wij hebben iemand nodig die we kunnen vertrouwen. Die we volledig kunnen vertrouwen. En die iemand is de Zoon van God. Zijn naam is Jezus.
Maar wij zijn de weg vaak kwijt. Wij dwalen en verdwalen. We weten soms niet hoe het verder moet. Hoe goed is het dan om zo’n Psalm te hebben en te lezen ook. Want Psalmen hébben is niet genoeg. Gods Woord hébben is niet genoeg. Het gaat om woorden die ópengaan in ons leven, want pas dan kunnen ze hun veranderende kracht uitoefenen.
‘Heer, laat mij zien hoe ik moet leven,
wijs mij de goede weg.’
John, dat is jouw gebed. Ik heb het zo geproefd, en Wiebe van Abbema ook, in de prachtige gesprekken die we met je hebben gehad. Want het leven gaat niet altijd vanzelf. Je moet keuzes maken. Je moet reageren in moeilijke situaties. En als je dat in je eentje moet doen, gaat dat zomaar mis. Dat is echt een weg van vallen en opstaan, een weg van oefenen en steeds opnieuw beginnen. En wat is het dan goed om Jezus te zien – hij laat je nooit alleen:
‘Heer, laat mij zien hoe ik moet leven,
wijs mij de goede weg.’
Lieve mensen, het hoort bij de glorie van Jezus dat hij ons de weg wijst. Sterker nog: Jezus is de weg die wij gaan.
En we bidden verder met Psalm 25:
‘Leer me om trouw te zijn aan u,
zeg me wat ik moet doen.
Want u bent mijn God,
u bent mijn redder.
Ik hoop op uw hulp,
elke dag weer.’
Dat is de glorie van Jezus. Hij is onze God. Hij is onze redder. Hij is onze helper. Elke dag opnieuw.
Vandaag kijken wij naar Jezus.
Want wij willen Jezus zien.
Hij is de weg.
Hij is de redder.
Hij is onze Koning.
Ken je Hem?
2 | Jesaja 60:1-3
In dat laatste gesprek, John, zei je ook: ‘maar ik heb wel een tekst voor Cataleya. Als zij gedoopt wordt, dan moet die tekst er ook bij! Die vind ik zo mooi.’ En we kwamen erachter dat het om Jesaja 60 vers 1 ging.
‘Sta op en schitter, je licht is gekomen,
over jou schijnt de luister van de HEER.’
Wat een geweldige woorden. Oorspronkelijk bedoeld voor de stad Jeruzalem, de stad waar Gods verlangen naar uitgaat. De stad van de vrede. Yerushalayim. Shalom, dat zeggen we tegen elkaar in de kerk. De vrede van Christus zij met je.
Maar het mooie is dat de Geest van Jezus ons uitnodigt om deze woorden ook te horen als woorden die God zelf tot ons persoonlijk spreekt. En zo zijn het prachtige woorden om mee te geven aan Cataleya bij haar doop: meisje, sta op, schitter!
Maar het wordt ook meteen duidelijk dat Cataleya die schittering dan niet uit zichzelf hoeft te halen. Ze heeft trouwen een naam met een heel mooie betekenis: ‘gezegend, puur, heilig’. Maar ze hoeft de schittering niet uit zichzelf te halen. Want zo kan die boodschap gemakkelijk klinken. Jíj moet schitteren! En dat kan ook een zware last worden. Want van onszelf schitteren we vaak helemaal niet zo. Dat zeggen we ook in de kerk. We worden geboren in een wereld waar zonde en gebrokenheid is. En dat raakt ook ons. We zijn ermee besmet, of we nu willen of niet. Uit onszelf wordt het met dat schitteren niet wat.
Maar dat is dan ook niet de boodschap. We moeten niet opstaan en schitteren zonder meer. Nee we worden uitgenodigd om naar een plek toegaan waar het licht schijnt.
‘Sta op en schitter, je licht is gekomen,
over jou schijnt de luister van de HEER.’
En opnieuw: we staan hier voor Jezus. De luister van de Heer. Zo zegt het Nieuwe Testament het ook, Hebreeën 1:3
‘In hem schittert Gods luister,
hij is zijn evenbeeld,
hij schraagt de schepping met zijn machtig woord.’
Als Jezus in al zijn glorie en luister de ruimte krijgt in ons leven – en precies daarvoor zijn we kerk, lieve mensen, om elkaar daarin mee te nemen, want het gaat niet vanzelf, het lukt ons niet alleen – als Jezus in al zijn glorie en luister de ruimte krijgt in ons leven, ja dan gebeurt er iets schitterends, dan schijnt er licht zelfs in donkere momenten, dan krijg je moed om weer op te staan, en achter Jezus aan te gaan.
Vandaag kijken wij naar Jezus.
Want wij willen Jezus zien.
Hij is het licht voor de wereld.
Hij is Gods evenbeeld.
Hij is onze Koning.
Ken je Hem?
3 | De doop
Vandaag word jij gedoopt, Cataleya.
‘De grote en oude woorden van de christelijke verkondiging worden over je uitgesproken. Het doopbevel van Jezus Christus wordt aan je voltrokken zonder dat je er veel van begrijpt.
Maar ook wij zelf moeten ons weer bezinnen op de basiselementen van ons kennen. Wat betekenen: verzoening en verlossing, wedergeboorte en Heilige Geest, liefde voor de vijand, kruis en opstanding, leven in Christus en navolging van Christus?
Deze begrippen liggen zo ver van ons af, dat we er bijna niet meer over durven spreken. In de overgeleverde woorden en handelingen vermoeden wij iets volkomen nieuws, iets revolutionairs, maar we kunnen het nog niet bevatten of onder woorden brengen.’
Dat waren woorden van Dietrich Bonhoeffer uit 1944. En hij heeft gelijk. Veel van de woorden van het christelijk geloof lijken te zijn leeggelopen. Maar, als we stil worden, als we dieper kijken, als we onszelf de tijd gunnen, dan vermoeden we iets volkomen nieuws, iets revolutionairs. We zien een nieuwe wereld voor ons. Een visioen. Het koninkrijk van God op aarde zoals in de hemel. Er is daar vrede, liefde, vreugde, gerechtigheid. Want het is er vol van de heilige Geest.
Onze doop is de deur naar die nieuwe wereld.
Nee, ik moet het beter zeggen: Jezus is de deur naar die nieuwe wereld. Als je wordt gedoopt, gaat die deur open en je komt in het beloofde land van vergeving en verzoening en vernieuwing.
Vandaag kijken wij naar Jezus.
Want wij willen Jezus zien.
Hij is onze verlosser. Hij is de deur.
Hij is onze Koning.
Ken je Hem?
4 | Geloofsbelijdenis
Vandaag belijd jij je geloof, John. Daar zijn we ongelooflijk blij mee! Hoe mooi is de Geest van Jezus aan het werk in jouw leven.
En wij, wij worden allemaal uitgenodigd om onze geloofsbelijdenis te vernieuwen. Om niet te zeggen: ‘Ik’. Maar om te zeggen: ‘Hij’. Want dat is geloven. Geloven is vertrouwen op hem, niet op je eigen naam maar op de naam van Jezus.
Je geloof belijden is zeggen:
Hij is Heer.
Hij maakt alles goed.
Hij is de enige ware God.
Hij is het leven.
Hij is overwinnaar.
Hij is onze vrijheid.
Hij is onze waarheid.
Hij is ons Hoofd.
Hij is het Woord van God.
Hij is liefdevol.
Hij is krachtig en prachtig en machtig.
Hij is onze wonderbare Raadsman.
Hij is onze eeuwige God.
Hij is onze Held.
Hij is ons alles.
Hij is de eeuwige.
Hij is Gods heerlijkheid.
Vandaag kijken wij naar Jezus.
Want wij willen Jezus zien.
Hij is onze Koning.
Ken je Hem?
5 | Het Avondmaal
Vandaag vieren wij het Avondmaal. We zien Jezus in de onuitsprekelijke liefde waarmee hij zichzelf voor ons heeft overgegeven aan het kruis.
We proeven Jezus want als we eten van het brood en drinken uit de beker, dan smaakt dat naar genade!
We tasten Jezus, zo fysiek en lichamelijk is Avondmaal vieren.
We ruiken Jezus, en het is een geur ten leven.
We horen Jezus ook. Hij zegt:
‘Ik ben met je.
Ik geef mezelf aan jou.
Ik ben de dood ingegaan want dan kun jij leven.
Ik wil dat jij bent.’
Vandaag kijken wij naar Jezus.
Want wij willen Jezus zien, en proeven, en ruiken, en tasten en horen.
Hij is onze Koning.
Hij is vol glorie.
Ken je Hem?
Wat je antwoord ook is.
Je bent door hem gekend.
Amen.
Deze preek is deels geïnspireerd door de preek ‘That’s My King’ van Dr. S.M. Lockridge (Youtube). Tekst: https://thatsmyking.wordpress.com/words/
Geef een reactie