De voorbije vrijdag en zaterdag stonden in het teken van de Total Church studiedagen in Amerongen. Er vond veel ontmoeting plaats en er wereld veel getwitterd. Kijk maar: tweets met #totalchurch. Voor mijzelf was de belangrijkste ontdekking dat Total Church geen nieuw concept is of wil zijn, maar vooral een levensstijl. Lees ook wat Jan Wolsheimer daarover schrijft in zijn blogpost naar aanleiding van de studiedagen.

Dat het om een levensstijl gaat komt voor mij het sterkst tot uitdrukking in deze cruciale zin binnen het gedachtegoed van Total Church: ordinary people doing ordinary things with gospel intentionality. Maar hoe vertaal je nu ‘gospel intentionality’ in het Nederlands? (Lees trouwens ook even wat Tim Chester erover schrijft: Ordinary Lifes With Gospel Intentionality.)  Een vraag van deze strekking leverde via Twitter heel wat reacties op:

  • met bedoeling om het evangelie te laten zien, ervaren en horen
  • gewone levens leiden waarin het Evangelie centraal staat
  • “gericht volgens het evangelie” of “gezindheid van het evangelie” of “focus van het evangelie”
  • gewone mensen die gewone levens leiden waarin het Evangelie centraal staat
  • gewone mensen die het evangelie leven; of: de Handelingen van Alle Gelovigen
  • Gods bedoeling met het evangelie; dus misschien als alliteratie: Blijde Boodschap Bedoeling
  • evangelische doelbewustheid
  • de Jezus Mentaliteit

Een paar mogelijke formuleringen (want het is natuurlijk best belangrijk om goede taal tot je beschikking te hebben als je deze levensstijl deel wilt gaan laten uitmaken van het DNA van een kerkelijke gemeente): Total Church betekent:

  • gewone mensen die gewone dingen doen met een blijde boodschap bedoeling
  • gewone mensen die gewone dingen doen met een Jezus mentaliteit
  • gewone mensen die het evangelie leven
  • gewone mensen die gewone levens leiden waarin het evangelie centraal staat

Maar je moet ook weer een beetje oppassen dat je niet uitkomt bij alleen maar: ‘gewoon als christen leven’. Want in mijn oren klinkt dat ongeveer hetzelfde als: ‘de deuren van de kerk staan elke zondag open’ (de ultieme dooddoener in gesprekken over missionair gemeente zijn).  Als we zeggen dat we ‘gewoon christen moeten zijn’ doen we te weinig recht aan het gegeven dat het de meeste christenen eenvudigweg helemaal niet zo gemakkelijk afgaat om bewust missionair vorm te geven aan hun levens. Ik herken wat Johannes van den Akker op zijn weblog schrijft:

Het spreekt mij enorm aan om zo’n 17/7 mission te leven. Maar mij bekruipt soms wel het gevoel/de vraag waarom ik niet al zo leef. En als je al niet zo leeft of je het dan wel kunt. Het moet namelijk uiteindelijk wel een soort natuurlijke habitat worden, want anders gaat het niet werken ben ik bang.

Het gaat niet vanzelf. Er is dus ook niets gewoons aan (als het gewoon was, gebeurde het al massaal). Daarom geloof ik dat die ‘intentionality’ ook zo wezenlijk is. Daar zit iets in van ‘opzettelijkheid’, ‘met voorbedachte rade’, maar dan wel zo dat het er niet duimendik bovenop ligt, want dan is het niet meer gewoon-natuurlijk. Misschien is ‘intentionality’ wel: ‘onopvallende opzettelijkheid’. Of is het juist: ‘opvallende onopzettelijkheid’?

Ik denk dat een kerntaak voor de kerk (geloofsgemeenschap) die missionair (‘missional’) wil zijn of worden ligt – en dan heb ik toch weer het Engels nodig – in ‘cultivating gospel intentionality’. Hoe doe je dat? Hoe cultiveer je een ‘blijde boodschap habitus’, een ‘alledaagse Jezus-mentaliteit’, een ‘evangelie-doelbewustheid’ die op natuurlijke wijze integreert in het alledaagse leven van christenen?

Maar ook: hoe ben je dat: ‘gewoon mens’? Want het gaat om ‘gewone mensen’ die ‘gewone dingen doen’. Het gaat dus niet om ‘christenen’ die gewone dingen doen (want dan sluipt er een zekere opzettelijke onnatuurlijkheid binnen in je leven: je zet even je christen-pet op, terwijl dat dan volgens mij juist niet de bedoeling is).

Waar ligt dus de primaire uitdaging van Total Church als levensstijl? In leren om ‘gewoon mens’ te zijn (dat is voor ‘professionele’ christenen zoals predikanten best nog wel een uitdaging;-) en in het leren cultiveren van een ‘gospel intentionality’. Volgens mij doen we de hele dag al ‘gewone dingen’;-)